6.5. Słownik (Py)Qt

GUI
(ang. Graphical User Interface) – graficzny interfejs użytkownika, czyli sposób prezentacji informacji na komputerze i innych urządzeniach oraz interakcji z użytkownikiem.
widżet
(ang. widget) – podstawowy element graficzny interfejsu, zwany czasami kontrolką, nie tylko główne okno aplikacji, ale również etykiety, pola edycyjne, przycicki itd.
główna pętla programu
(ang. mainloop) – mechanizm komunikacji między aplikacją, systemem i użytkownikiem. Zapewnia przekazywanie zdarzeń do aplikacji. Zdarzenia wynikają z zachowania systemu lub użytkownika (kliknięcia, użycie klawiatury, czyli edycja danych itd.) i przekazywane są do widżetów apliakcji, które mogą – choć nie muszą – na nie reagować, np. wywołując jakąś metodę (funkcję).
klasa
– schematyczny model obiektu, czyli opis jego właściwości i działań na nich. Właściwości tworzą dane, którymi manipuluje się za pomocą metod klasy implementowanych jako funkcje.
konstruktor
– metoda wykonywana domyślnie w momncie tworzenia instancji klasy, czyli obiektu. Służy do inicjowania danych klasy. W Pythonie nazywa się __init()__.
obiekt
– termin wieloznaczny; w kontekście OOP (ang. Object Oriented Programing), czyli programowania zorientowanego obiektowo, oznacza element rzeczywistości, który próbujemy opisać za pomocą klas. Np. osobę, ale też okno aplikacji.
instancja
– obiekt utworzony na podstawie klasy, która go opisuje. Posiada konkretne właściwości, które odróżniają go od innych instancji klasy.
sygnały i sloty
– (ang. signals and slots), sygnały powstają kiedy zachodzi jakieś wydarzenie. W odpowiedzi na sygnał wywoływane są sloty, czyli funkcje. Wiele sygnałów można łączyć z jednym slotem i odwrotnie. Można też łączyć ze sobą sygnały. Widżety Qt mają wiele predefiniowanych zarówno sygnałów, jak i slotów. Można jednak tworzyć własne. Dzięki temu obsługuje się tylko te zdarzenia, które nas interesują.
dziedziczenie
w programowaniu obiektowym nazywamy mechanizm współdzielenia funkcjonalności między klasami. Klasa może dziedziczyć po innej klasie, co w najprostszym przypadku oznacza, że oprócz swoich własnych atrybutów oraz zachowań, uzyskuje także te pochodzące z klasy, z której dziedziczy. Jest wiele odmian dziedziczenia .
metoda statyczna
– (ang. static method), metody powiązane z klasą, a nie z jej instancjami, czyli obiektami. Tworzymy je używając w ciele klasy dekoratora @staticmethod. Do metody takiej trzeba odwoływać się podając nazwę klasy, np. Klasa.metoda(). Metoda statyczna nie otrzymuje parametru self.
dana statyczna
– (ang. static data), dane powiązane z klasą, a nie z jej instancjami, czyli obiektami. Tworzymy je definiując atrybuty klasy. Korzystamy z nich podając nazwę klasy, np.: Klasa.dana. Wszystkie instancje klasy dzielą ze sobą jeden egzemplarz danych statycznych.

Licencja Creative Commons Materiały Python 101 udostępniane przez Centrum Edukacji Obywatelskiej na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa.

Utworzony:2017-09-08 o 19:38 w Sphinx 1.4.5
Autorzy:Patrz plik “Autorzy”